πολυΐψιος

-ον, Α

πολύ κατεστραμμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -ιψιος (πιθ. < θ. ιψ- τού ἴψαο, ένσιγμου αορ. τού ἴπτομαι «πιέζω ισχυρά, ζημιώνω»)].